like a stone

  1. bu entry okunurken fon müziği yapılabilecek audioslave şarkısıdır.

    peki nedir bu entry. kimlerdendir. ipe sapa gelir mi. gelin keşfedelim.


    canım acıyor sözlük. aşk acısı. oğlan meselesi.
    çok mutluyduk.
    mutsuz olmamıza çok az kaldığını bile bile geçiriyoruz günlerimizi ve ne yapacağımı(zı) bilmemek, yalnız kaldığım her an burnumun direğini sızım sızım sızlatan bir ağlama potansiyeliyle yaşamak haline geldi. bok yoluna gidiyoruz ve çıkar yolumuz yok.

    her yere yazdım onu. uzun süre yazacağım galiba. çok yer etti, düzenim oldu. şimdi de gidiyor.

    "ne göründüğü kadar akıllı ne de sandığım kadar güçlüymüş" öyle dedi. düzenimizden, amk ankarasından gidiyor. bunu öğrendiğimde not ettiklerim;
    _____
    13 nisan 2016. beni sevdiğini o dudaklardan duyduğum ilk gün. aklımın alamadığı bir hızla büyüyen, tohumlarını yıllardır beynimin bir köşesinde sakladığım, can suyunu bulduğu gibi göklere uzanmaya çalışacak bir çiçekmişsin sen. bu kadar kısa kalacağını nereden bilebilirdim ki. bu kadar acıyacağını, canımdan can koparcasına yanacağımı nasıl bilebilirdim.

    arabam olacaktı benim de. geri kalan senelerde ben taşıyacaktım seni subway'e. hoşuna gitmeyecekti arabam olması fikri ama emek verecektin düzgün bir sürücü olayım diye. bayılıyor olacaktım tavsiye veren ciddi suratına. gerçekten, ilgileniyor oluşundan keyif alacaktım.
    evimiz olurdu belki. hayalini kurmadım demek yalan olur, yani belki de olmazdı ama bir odasında birbirimizi bayılana kadar yiyeceğimiz küçük ve sınırsız internetli bir ev.

    ben dereyi görmeden paçayı sıvamıyorum, senden ilk fırsatta vaz da geçmiyorum. sadece seni çok seviyorum ve bunun doğal bir sonucu da önümüzdeki iki üç sene içinde yaşanmayacak şeylerin bilincine varmanın çok çok ağır oluşu.

    anın acısı, ne mantığa ne de hayatın sonunun gelmediği gerçekliğe yeniliyor. çok güçlü, onları bi süreliğine alt edecek.
    _______

    haber geldi, iki gün geçti.
    duygusal darbe benimsendi. hasar raporu gizli tutuluyor.

    bildiğim bazı şeyler var ama. 2016 yazı bizde kapanamayacak yaralar bırakmadı, çünkü bir atasözü biraz da olsa doğru; sayılı gün çabuk geçer. çabuk geçmediğini hatırlıyorum da, sayılı gündü ve geçti. fransa'ya giderken korkmuyordum, çünkü geri döneceğim bir düzen vardı. sen vardın, okul vardı ve subway ve gelecek bir sürü film vardı. sen aslında düzenimin bir parçasıydın belki ama, bence hayatımdın.

    şimdi beni geçmiş zamanda konuşmaya iten şey artık hayatım olmaman değil, ama düzenimin içinde olamayacak olman. ve bu çok acıtacak.

    korkmuyorum demiyorum, üstesinden geleceğiz yapabiliriz diyemiyorum, ama bunu çok istiyorum.

    bir gün yine düzenimde ol çok istiyorum. çünkü çıkıyor oluşunla ilgili hiç bir şey yapamıyorum.

    bizi mesafe ayırır diyoruz ama ayırsın istemiyorum.

    ______





    kısaca zurna zırt diyor. dana kuyruksuz kalıyor. yakında bunların hepsi geçmişte kalacak. geleceğim olmasını istediğim her şey, başladığı yıl içinde geçmişim olacak.
    eskişehir'e de gidemedik.
    birbirimize doysak, eskişehir eksik kalabilirdi.
    hiç doymaya da bilirdik.


    bencil entry'min sonuna geldim. ama gurur duyduğum bu trajedi hakkında bu başlıkta devam ederim herhalde. artık like a stone nasıl olsa...

    !(peacemaker, 15.11.2016 23:08)

  2. bir the peach kings şarkısı. normalde the peach kings'in canlı performansları pek parlak olmaz ama jam in the van'de kaydedilmiş oldukça güzel bir peformansları var bu şarkı için.

    edit: linki vermemişiz.

    !(maxine, 13.06.2017 23:03 ~ 23:27)